ISO (Međunarodna organizacija za standardizaciju – the International Organization for Standardization) i IEC (Međunarodna komisija za elektrotehniku – the International Electrotechnical Commission) čine specijalizovan sistem za standardizaciju širom svijeta. Državna tijela koja su članovi ISO ili IEC učestvuju u razvijanju međunarodnih standarda putem tehničkih komiteta, koji su osnovani od strane priznatih organizacija, kako bi se bavili određenim oblastima tehničkih aktivnosti. Tehnički komiteti ISO i IEC sarađuju u oblastima od zajedničkog interesa. Ostale međunarodne organizacije, vladine i nevladine, u saradnji sa ISO i IEC, takođe, učestvuju u ovim poslovima. U oblasti informacionih tehnologija, ISO i IEC osnovali su zajednički tehnički komitet, ISO/IEC JTC 1. Proizvod rada ISO organizacije su ISO standradi.

ISO standardi su strateški alati i predstavljaju smjernice za pomoć organizacijama da osiguraju da njihovo poslovanje bude što efikasnije kako bi mogli odgovoriti na najzahtjevnije izazove modernog poslovanja i kako bi lakše pristupili novom tržištu. Krajnji kupci i korisnici usluga, očekuju da će proizvod koji kupe kvalitetom odgovarati svim njihovim zahtjevima i potrebama. Iz tog razloga, samo one kompanije koje drže do kvaliteta i do zadovoljstva svojih kupaca/korisnika mogu se smatrati uspješnim organizacijama.

Nova edicija standarda imaj struktutu visokog nivoa takozvanu Aneks SL strukturu.

Aneks SL je najveća promjena koja je došla u ISO standarde (sistema menadžmenta) poslednjih godina. Aneks SL je struktura visokog nivoa (HLS) opisana u Direktivama ISO/IEC, dio 1, koja daje smjernice autorima standarda postavljanjem smjernica koje uključuju generičku strukturu zahtjeva, kao i uobičajene termine i definicije.

Aneks SL obezbjeđuje novu strukturu visokog nivoa za standarde ISO sistema menadžmenta – zamjenjuje istorijski ISO Vodič 83 i proširuje već primjenjenu osnovnu strukturu. Struktura visokog nivoa nudi konzistentniju strukturu za popularne standarde sistema menadžmenta i to može omogućiti bolju integraciju sistema menadžmenta korišćenjem dva ili više ISO standarda.

Veliki broj organizacija želi da ima sistem upravljanja koji pokriva zahtjeve kvaliteta, životne sredine i bezbjednosti informacija na osnovu standarda ISO 9001, ISO 14001 i ISO/IEC 27001 sa svakim od ovih ISO standarda zasnovanih na Aneksu SL, lakše je integrisati različite zahtjeve u jedan integrisani sistem upravljanja.

Dakle, cilj definisanja strukture visokog nivoa je da uvede identičan osnovni tekst i zajedničke termine za sisteme menadžemnte, jer će:

• pojednostaviti standarde;
• podsticati standardizaciju;
• olakšati integraciju sistema upravljanja.

Nova struktura klauzula visokog nivoa  (Aneks SL) obuhvata sledeće klauzule (poglavlja):

1. Predmet i područje primjene – potrebno je definisati granice primjenljivosti konkretnog standrada (definisati na koje organizacione djelove se standard odnosi).
2. Normativne reference – navode se normativne reference iz najnovijeg izdanja referentnog dokumenta.
3. Termini i definicije –  ovoj klauzuli se navode specifični termini i definicije koje se koriste u konkretnom standardu a koje je potrebno pojasniti  kako bi krajnji korisnik bolje razumio zahtjeva standrda.
4. Kontekst organizacije – ova klauzula zahtijeva razumijevanje pitanja koja mogu uticati, bilo pozitivno ili negativno, na organizaciju i njenu sposobnost da postigne planirane rezultate. Obuhavta interna i eksterna pitanja, potrebe i očekivanja zainteresovanih strana i granice za određivanje obima sistema upravljanja.
5. Liderstvo – stavlja akcenat na ulogu najvišeg rukovodstva odnosno na odgovornost najvišeg rukovodstva, kao što je izvršni direktor ili drugi najviši menadžment, i njihove sposobnosti da pokažu svoje liderstvo. Obuhvata zahtjeve kao što su uspostavljanje organizacione politike, definisanje jasnih uloga, odgovornosti i ovlašćenja da bi se postigli planirani rezultati.
6. Planiranje – obuhavta planiranje organizacije prilikom implementacije sistema upravljanja i postizanje planiranih ishoda, uzimajući u obzir njene rizike i prilike i akcije za njihovo rešavanje. Pored toga, ova klauzula uključuje potrebu da se definišu organizacioni ciljevi i planiranje promjena.
7. Podrška – za postavljanje zahtjeva sve neophodne podrške za sprovođenje plana i sprovođenje promjena. Ova klauzula obuhvata podršku u smislu resursa, kompetencije, svijesti, komunikacije i dokumentovanih informacija.
8. Realizacija operativnih aktivnosti – naglašava zahtjeve, koji će varirati u većoj ili manjoj mjeri zbog specifičnih zahtjeva standarda. Ovdje su definisani zahtjevi za organizaciju da primijeni planiranje sprovedeno u skladu sa Klauzulom 6 koji obuhvataju planiranje, implementaciju i upravljanje njenim procesima na operativnom nivou, uključujući sve eksterno obezbjeđene procese.
9. Vrednovanje performansi – kao prilika da se provjeri da li sistem upravljanja ispravno funkcioniše, ova klauzula obuhvata zahtjeve za praćenje, mjerenje, analizu i evaluaciju sistema upravljanja i njegovih procesa (uključujući ulazne podatke i rezultate procesa) kako bi se utvrdilo u kojoj mjeri planirane aktivnosti se realizuju i postižu planirani rezultati. Ova klauzula uključuje zahtjeve za internu provjeru i preipsitivanje od strane najvišeg rukovodstva i preipsitivanje zadoovljstva korisnika/klijenta.
10. Poboljšanje – konačno, ova klauzula obuhvata zahtjeve za kontinuirano unapređenje sistema upravljanja sa specifičnim zahtjevima koji se odnose na upravljanje neusaglašenostima i korektivnim mjerama.